\spostrzeżeniea naukowe научные наблюдения;
1. obserwacja 2. uwaga
spostrzeżenia naukowe — нау́чные наблюде́ния
trafne spostrzeżenie — ме́ткое замеча́ние
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
spostrzeżenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. spostrzec. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}spostrzeżenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spostrzeżenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} poczyniona obserwacja,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spostrzeżenie — n I 1. rzecz. od spostrzec. 2. lm D. spostrzeżenieeń «uwaga, obserwacja» Ciekawe, głębokie, trafne spostrzeżenie. Spostrzeżenia odkrywcze, naukowe. Czynić, notować spostrzeżenia. Dzielić się z kimś spostrzeżeniami. 3. lm D. spostrzeżenieeń psych … Słownik języka polskiego
złudzenie — n I 1. rzecz. od złudzić. 2. lm D. złudzenieeń «zniekształcone lub błędne spostrzeżenie wywołane utrudnionymi zewnętrznymi warunkami spostrzegania, określonym nastawieniem psychicznym, zmęczeniem itp. lub też specyficznymi właściwościami… … Słownik języka polskiego
nawiasowy — 1. «znajdujący się w nawiasach, objęty nawiasami» Nawiasowe wskazówki dla aktorów. 2. «uboczny, wtrącony, przygodny» Nawiasowe spostrzeżenie. Nawiasowe uwagi … Słownik języka polskiego
notatka — ż III, CMs. notatkatce; lm D. notatkatek 1. «krótki tekst, uwaga, spostrzeżenie zapisane w celu zapamiętania, zapisek; w lm zapisany, zanotowany, zwykle w skrócie, tekst czegoś» Luźne notatki. Nieczytelne, nabazgrane w pośpiechu notatki. Notatka… … Słownik języka polskiego
obserwacja — ż I, DCMs. obserwacjacji; lm D. obserwacjacji (obserwacjacyj) 1. «uważne przyglądanie się czemuś, skupianie na czymś uwagi, śledzenie czegoś, dokonywanie planowych, systematycznych spostrzeżeń, obserwowanie; spostrzeżenie, uwaga, opinia oparte na … Słownik języka polskiego
odkrycie — n I 1. rzecz. od odkryć. 2. lm D. odkrycieyć «zdobycie wiedzy o czymś dotychczas nie zbadanym, dotarcie do nieznanych obszarów; stwierdzenie, że w jakimś zakresie prawda jest inna, niż sądził (wierzył) ogół» Odkrycie Kopernika. Odkrycia… … Słownik języka polskiego
omyłka — ż III, CMs. omyłkałce; lm D. omyłkałek «spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością; niesłuszny postępek; błąd, pomyłka» Drobna, niewielka, poważna omyłka. Omyłka w liczeniu, w rachunkach. Sprostować omyłkę. Zrobić coś przez omyłkę. Liczyć bez … Słownik języka polskiego
postrzeżenie — n I 1. rzecz. od postrzec. 2. lm D. postrzeżenieeń psych. «uświadomienie sobie wrażenia wywołanego działaniem bodźca zewnętrznego na analizator zmysłowy; percepcja; dawniej ogólnie: obserwacja, spostrzeżenie, uwaga» … Słownik języka polskiego
spostrzeżeniowy — przym. od spostrzeżenie Obrazy spostrzeżeniowe … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
